“Mama, wat ben jij aan het doen?,” vraagt Marte. “Ik ben de rozemarijn aan het zoeken,” zeg ik terwijl ik een groen kruidenpotje tevoorschijn tover. “Mama, dat is groenemarijn!,” antwoordt Marte prompt.
We zitten met z’n allen gezellig in de zetel, even uitblazen vooraleer de meisjes naar bed gaan. Plots krijgt Leni Marte – en vooral de tut die in Martes mond zit – in haar vizier… Gretige handjes graaien lustig en grabbelen Martes tut stevig vast. En maar trekken, en maar lachen! Marte weet even niet goed wat er gebeurt, maar geeft haar eigendommen niet zomaar prijs.
Geef een antwoord