Tot voor kort had ik nog geen enkel jurkje uit SVDZ (aka Stof voor durf-het-zelvers) gemaakt. Nochtans zijn die jurkjes één van de redenen waarom ik het boek in huis heb. Daar moest dus dringend verandering in komen. Het idee zat al even in mijn hoofd: het basisjurkje van SVDZ in combinatie met enkele fantastische tips van Straight Grain: een gepimpt bovenlijfje én een perfect gerimpeld rokje.
In al mijn enthousiasme knipte ik stof voor maat 122-128, want Marte is bijna 6 en groot voor haar leeftijd. Bleek bij het passen dat het jurkje (zo goed als af) toch écht nog veel te ruim was. Lostornen die handel. Het hele jurkje uit elkaar, en dan opnieuw tot maat 110-116 verknippen. Alles nog eens in elkaar zetten en opnieuw passen. Aaaaah – deze keer bleek het jurkje nét te klein onder de armen. Derde keer goeie keer dan maar; ik paste het patroon een beetje aan tot een maat ergens tussen de twee voorgaande. Ik had nog net genoeg stof over om een nieuw bovenlijfje te maken. Dat werd dus níet nog een keer losgetornd. Enkel het rokdeel recupereerde ik.
Drie keer heb ik het nieuwste jurkje van Marte dus in elkaar gezet… En toen zagen zij en ik dat het goed was.
En hé… drie keer oefenen om blinde ritsen in te zetten, dat heeft ook zo zijn voordelen. Volgende keer heb ik al veel minder koudwatervrees! En ook rokjes rimpelen heeft intussen geen geheimen meer.
Marte is content met haar nieuwste aanwinst. Zo content dat ze tijdens het foto’s trekken de ene mop na de andere uit haar mouw tovert. Hilariteit alom♥.
Bo
wow super mooi!