Assorti

geplaatst in: 196, naaisels | 3

Alweer een maand geleden, 25 oktober. Het was de trouwdag van één van de nichtjes. Een kleedje voor die gelegenheid werd gevonden, bijhorende schoenen ook, maar een assorti tasje had ik (nog) niet. Ik kon een zwart exemplaar uit de kast vissen, of toch eerder zelf iets in elkaar knutselen? En hup, meteen weer een prima excuus om het boek “Mijn tas” nog eens open te slaan.

Voor deze gelegenheid koos ik een envelopje, een herschaalde versie van het Tilly model. Eens het patroon berekend en de stoffen geknipt, zat het zakje zo in elkaar. Het blijkt een fijn recept om zelfs als cadeauverpakking te gebruiken.

Voor een tasje voelde deze versie echter nog niet stevig genoeg aan. Daarom verknipte ik een oude placemat, overtrok die met dezelfde stof en voorzag meteen ook nog enkele zakjes. Dit extraatje ín de tas en als eindresultaat ziet dat er dan zo uit:

Stoffen via Stoffenpaleis Wilrijk
Patroon Tilly uit Mijn tas

Beslist

geplaatst in: 196 | 1

Leni is bijna 4 en sliep nog steeds met een tutje. De voorbije weken maakten we haar daar attent op en beslisten we samen dat ze haar tutje aan Sinterklaas zou meegeven, want tutjes passen eigenlijk niet meer bij grote meisjes. Op tijd en stond werd dat ’s avonds herhaald en ook Leni leek overtuigd.

En toen kwam zaterdag 22 november, de dag waarop we brieven aan Sinterklaas schreven. Tijdens het maken van een tekening zei Leni plots uit eigen initiatief: “Ik ga mijn tutje halen, want die geef ik vanavond mee aan Sinterklaas.”. Helemaal verbaasd stamelde ik: “Oh, je mag het tutje ook op 6 december aan de Sint meegeven hoor.”. Maar ik had beter moeten weten; onze jongste spruit weet namelijk heel goed wat ze wil. En ze had beslist: de tijd van tutjes is voorbij. Ik laat haar zelf haar verhaal maar vertellen:

De Sint kwam Leni’s tutje en de brieven inderdaad ophalen en was ongelooflijk trots. Leni laat het verder niet aan haar hart komen. Geen traan heeft ze gelaten over het weggeven van haar tutje.

En zo is het peutertijdperk op nummer 196 helemaal afgesloten… Geen flesjes, geen papjes, geen pampers en geen tutjes meer. Hoe is dat zo snel kunnen gaan. Dat baby- en peutertijdperk was fijn, heel erg fijn, maar ook vermoeiend. ’t Is nu op z’n minst even leuk om gewoon op stap te kunnen gaan zonder een heel huishouden te moeten meenemen en om de meisjes langzaam maar zeker groot te zien worden. Benieuwd wat ons nog te wachten staat!

Driewerf hoera!

geplaatst in: 196, naaisels | 1

Tot voor kort had ik nog geen enkel jurkje uit SVDZ (aka Stof voor durf-het-zelvers) gemaakt. Nochtans zijn die jurkjes één van de redenen waarom ik het boek in huis heb. Daar moest dus dringend verandering in komen. Het idee zat al even in mijn hoofd: het basisjurkje van SVDZ in combinatie met enkele fantastische tips van Straight Grain: een gepimpt bovenlijfje én een perfect gerimpeld rokje.

In al mijn enthousiasme knipte ik stof voor maat 122-128, want Marte is bijna 6 en groot voor haar leeftijd. Bleek bij het passen dat het jurkje (zo goed als af) toch écht nog veel te ruim was. Lostornen die handel. Het hele jurkje uit elkaar, en dan opnieuw tot maat 110-116 verknippen. Alles nog eens in elkaar zetten en opnieuw passen. Aaaaah – deze keer bleek het jurkje nét te klein onder de armen. Derde keer goeie keer dan maar; ik paste het patroon een beetje aan tot een maat ergens tussen de twee voorgaande. Ik had nog net genoeg stof over om een nieuw bovenlijfje te maken. Dat werd dus níet nog een keer losgetornd. Enkel het rokdeel recupereerde ik.

Drie keer heb ik het nieuwste jurkje van Marte dus in elkaar gezet… En toen zagen zij en ik dat het goed was.

En hé… drie keer oefenen om blinde ritsen in te zetten, dat heeft ook zo zijn voordelen. Volgende keer heb ik al veel minder koudwatervrees! En ook rokjes rimpelen heeft intussen geen geheimen meer.

Marte is content met haar nieuwste aanwinst. Zo content dat ze tijdens het foto’s trekken de ene mop na de andere uit haar mouw tovert. Hilariteit alom♥.

Patroon jurk: basisjurk SVDZ met bijkomende tutorials van Straight Grain: improvisational pleating & gathering perfect ruffles
Stof petrol bloemen via Stoffieke

Herfst

geplaatst in: 196 | 0

Wij zijn fan van het nieuwe seizoen! Heerlijk is het wanneer je de sjaals opnieuw bovenhaalt om dan ingeduffeld naar buiten te trekken. En je even later die sjaals al weer aan de kant legt, omdat het zonnetje toch nog warmer is dan verwacht. Wij genieten volop van onze frisse neuzen onder een blauwe lucht:

US

Krullenbol met een krulletje minder

geplaatst in: 196 | 0

7 november, klasje van Leni. Met 16 kleutertjes tussen 2,5 en 3,5 zijn ze daar. Afgelopen vrijdag beslissen 6 van hen om iets speciaals uit te testen. Elkaars haren knippen leek wel een idee… Terwijl ze heel even aan het waakzaam oog van de juf ontsnappen vallen de eerste lokjes op de grond. De juf maakt echter heel snel een einde aan het kappertje spelen. Het zestal wordt terecht heel duidelijk gemaakt dat haren knippen niet voor in de klas is.

We zijn niet verbaasd dat ook Leni vrolijk met een schaar in haar handjes stond… Ze beweert nochtans zelf bij hoog en bij laag dat zij geen haren geknipt heeft en enkel een knipsessie onderging. Enkele lokjes is ze inderdaad armer. Maar op haar hele krullenbol valt dat eigenlijk niet op. Bij kindjes met rechte frou-frou’tjes zou dat wel eens anders kunnen uitdraaien… Of ze nu geknipt heeft of niet, dat zal altijd een mysterie blijven. We hebben veiligheidshalve toch ook thuis nog maar eens duidelijk gemaakt dat alleen kappers haren knippen en dat wij dat vooral niet zelf doen. (Dat werd enkele jaren geleden door V bij Z al eens uitgetest en dat liep toen ook niet van een leien dakje – één keer en nooit meer ; – ) ).

Tovertrui

geplaatst in: 196, naaisels | 1

Onlangs zette ik mijn eerste truitjes in elkaar. Dat beviel zo goed dat een opvolger niet lang op zich kon laten wachten. Een oproep van Edegem Handgemaakt om samen een omkeerbare kaptrui te maken, komt dan ook op het perfecte ogenblik.

Het wordt een exemplaar voor Leni, omdat ze – stel je voor – de nijlpaardstof van haar Julia sweater eigenlijk toch niet zo mooi vindt… Ik laat mij bijgevolg niet meer vangen; vanaf nu stemmen we voor elk nieuw project de stoffenkeuze samen af. En wat blijkt: dat werkt prima. Een hele vrolijke Leni past vandaag haar nieuwe “tovertrui”. Want raad eens: met het uitspreken van een kleine toverspreuk kan je de trui ook omgekeerd dragen. Bijkomend kan je je duimen verstoppen in hele leuke duimgaten. Enthousiasme alom, én de vraag of ik de volgende keer ook gaatjes voor de pinkjes kan voorzien? Daar denk ik nog even over na : – ) .

Patroon van de kaptrui komt uit Stof voor durf het zelvers
De tricot stoffen kocht ik bij Julija’s shop
Een werkbeschrijving voor de duimgaten is erg duidelijk beschreven door Riet van Leven met Liv
Het omkeerbaar maken van de trui lukte me dankzij de tips van Sofie van Edegem Handgemaakt